Chicago, 7 december 1945, vier maanden na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog. De GI’s zijn inmiddels thuis, en de Amerikaanse vrouwen – tijdens de oorlog de vliegtuig- en oorlogsindustrie draaiend houdend – staan knarsetandend aan het aanrecht. December 1945 ook voor bokspromotors ongekende tijden. Die ze aangrijpen, want het Chicago Stadium is tot de laatste plaats uitverkocht. Op het programma de partij Jake LaMotta versus Charley Parham, twee middengewichten.
Het gevecht zelf is niet zó boeiend. LaMotta een sociopaat uit de New Yorkse Bronx met connecties bij de lokale maffia, slaat iedere ronde Charley Parham neer, bij wie in de zesde ronde het licht eindelijk uit gaat. Interessanter is het leven én carrière van Charley Parham, een fighter afkomstig uit de krochten van Detroit.
Voor we los gaan op Charley’s leven, eerst even vertellen dat hij als bokser geen weggooier is. De man wint als amateur in 1941 het prestigieuze Golden Gloves-toernooi, een mooie opstap voor een profcarrière. Als prof stelt Charley niet teleur. In zijn eerste zes gevechten slaat Charley spectaculair z’n tegenstander knock out. Dat levert hem behalve een flinke zak dollars ook de bijnaam the Mayhem Man op, of te wel de ‘man van de chaos’.
Of Charley een chaoot is..? Eerder een man die zich door het woord van de Heer laat leiden, waarvoor hij de bijbel voor de zekerheid onder hand bereik heeft: een opmaat voor naderend onheil. Charley gelooft namelijk in de eerlijkheid van de mens, wat natuurlijk geneuzel is.
Zonder te kijken wat er in staat ondertekent hij ieder contract dat hem voor gehouden wordt, wat leidt tot een stroom rechtszaken met managers en promotors. Vrome argeloze Charley, die na een gewonnen partij tegen ene Art Brown tegen het journaille er uit flapt dat hij door een lokale kroegbaas is benadert om voor duizend dollar het gevecht te verliezen. Een uitspraak dat tot een slepende rechtszaak komt, waarvoor hij uiteindelijk vrijgesproken is.
En net als je bijna alle vooroordelen jegens een profbokser hebt afgevinkt, verrast Charley, want de man heeft behalve harde vuisten ook een gouden stem. Als in juni 1945 jazzicoon Lionel Hampton en z’n big band optreed in het Riverside Theater in Chicago, wordt hij vocaal begeleidt door Charley Parham.
Dat is dus het relaas over Charley Parham, ooit een bokser in de schaduw van de ring, die berooid en half blind eindigt in een verzorgingstehuis, waar hij op tweeënveertig jarige leeftijd zijn laatste adem uitstoot. Waarmee Charley uiteindelijk definitief het laatste vakje afvinkt…
Bron: OnMilwaukee, Boxrec, de wonderbaarlijke database van John Brouwer de Koning.
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Aan het laden...
