Stuyfssportverhalen

Nee, geen trauma. Ook is hij niet bang geworden. De man is namelijk stressbestendig. En keihard voor zich zelf. Wat moet er eigenlijk gebeuren om Dex Groen uit balans te krijgen? Daar moeten we maar niet aan denken. Afgelopen zondag, tijdens het nationale stayerskampioenschap maakte hij een ware doodssmak. Met als extraatje een zware 450 cc gangmaakmotor boven op zijn lijf. En schoof vervolgens onder de motor meters door op de houten wielerbaan. Waarbij de poorten van de hel héél even open ging. Met apocalyptisch geraas van brullende motoren, brekend en splinterend hout, en een collectieve schreeuw van afschuw afkomstig van de volle tribune. Als de stofwolk is opgetrokken zijn er drie  slachtoffers:  gangmaker Uwe Smit en de renners Marc Oostendorp en Dex Groen. Vooral de laatste. Die bleef roerloos op de baan liggen. Heel even maar. Groen stond op. Een wonder. Shirt helemaal aan flarden. Rug, armen en benen onder de brandplekken en schaafwonden.  Voor stayers die bang zijn is maar één remedie: de fiets pakken en opstappen. Groen deed dat gewoon. In het Sportpaleis gaf geen zinnig mens één eurocent  voor hem en zijn titelaspiraties. En te bedenken dat Groen tot het moment suprême bezig was om Patrick Kos, de kanshebber, met een mooie en harde koers het zo moeilijk mogelijk te maken.
Gebutst, gekneusd en gewond, ging de Noord-Hollander opnieuw van start. Groen, gegangmaakt door Sam Mooij, startte rustig. Bungelend op de vijfde plaats, draaide Sam Mooij rustig aan de gashendel. Mooij en Groen stoomden langzaam, ronde voor ronde op. De eerste plaats was al vergeven aan de ongenaakbare Patrick Kos. Wat restte was het gevecht om het zilver. Waar Groen met pijn in zijn hele lijf op een bewonderwaardige manier naar toe knokte. Wat niet gemakkelijk was. De oude en taaie Raymond Rol hield nog het langst stand. Om in de laatste vijf ronden het hoofd te buigen.
Tijd om een feestje te vieren, laat staan te herstellen was er niet. Dex Groen, zilveren medaille, vertrok een dag later richting Spanje voor een  trainingskamp. Waar hij laat weten zich lichamelijk niet zó goed te voelen. Hij is stijf, voelt zich koortsig en heeft pijn in zijn hele ‘lijer’. Slapen of zitten in een stoel is heel lastig. Maar ondanks dát traint hij dagelijks. Weliswaar op een klein programma, maar toch. Dex Groen wil in de voorjaarsklassiekers er ‘staan’. Ook als stayer blijft hij actief . Wat mooie tijden belooft in het Alkmaarse sportpaleis.