Nee, geen trauma. Ook is hij niet bang geworden. De man is namelijk stressbestendig. En keihard voor zich zelf. Wat moet er eigenlijk gebeuren om Dex Groen uit balans te krijgen? Daar moeten we maar niet aan denken. Afgelopen zondag, tijdens het nationale stayerskampioenschap maakte hij een ware doodssmak. Met als extraatje een zware 450 cc gangmaakmotor boven op zijn lijf. En schoof vervolgens onder de motor meters door op de houten wielerbaan. Waarbij de poorten van de hel héél even open ging. Met apocalyptisch geraas van brullende motoren, brekend en splinterend hout, en een collectieve schreeuw van afschuw afkomstig van de volle tribune. Als de stofwolk is opgetrokken zijn er drie slachtoffers: gangmaker Uwe Smit en de renners Marc Oostendorp en Dex Groen. Vooral de laatste. Die bleef roerloos op de baan liggen. Heel even maar. Groen stond op. Een wonder. Shirt helemaal aan flarden. Rug, armen en benen onder de brandplekken en schaafwonden. Voor stayers die bang zijn is maar één remedie: de fiets pakken en opstappen. Groen deed dat gewoon. In het Sportpaleis gaf geen zinnig mens één eurocent voor hem en zijn titelaspiraties. En te bedenken dat Groen tot het moment suprême bezig was om Patrick Kos, de kanshebber, met een mooie en harde koers het zo moeilijk mogelijk te maken.
Gebutst, gekneusd en gewond, ging de Noord-Hollander opnieuw van start. Groen, gegangmaakt door Sam Mooij, startte rustig. Bungelend op de vijfde plaats, draaide Sam Mooij rustig aan de gashendel. Mooij en Groen stoomden langzaam, ronde voor ronde op. De eerste plaats was al vergeven aan de ongenaakbare Patrick Kos. Wat restte was het gevecht om het zilver. Waar Groen met pijn in zijn hele lijf op een bewonderwaardige manier naar toe knokte. Wat niet gemakkelijk was. De oude en taaie Raymond Rol hield nog het langst stand. Om in de laatste vijf ronden het hoofd te buigen.
Tijd om een feestje te vieren, laat staan te herstellen was er niet. Dex Groen, zilveren medaille, vertrok een dag later richting Spanje voor een trainingskamp. Waar hij laat weten zich lichamelijk niet zó goed te voelen. Hij is stijf, voelt zich koortsig en heeft pijn in zijn hele ‘lijer’. Slapen of zitten in een stoel is heel lastig. Maar ondanks dát traint hij dagelijks. Weliswaar op een klein programma, maar toch. Dex Groen wil in de voorjaarsklassiekers er ‘staan’. Ook als stayer blijft hij actief . Wat mooie tijden belooft in het Alkmaarse sportpaleis.
Gebutst en geschaafd naar het zilver
februari 10, 2015 — StuyfssportverhalenGroen de hoop in bange dagen
december 2, 2013 — Stuyfssportverhalen
Ingereden was hij zeker. Drie avonden lang had Patrick Kos meegestreden aan de Vierdaagse van Zürich, een internationale stayerskoers. Nog geen twaalf uur nadat in Zürich de finish was gepasseerd stond Kos aan het vertrek van het nationale stayerskampioenschap in Alkmaar. Waar het treurig gesteld was met het niveau. Na een lange traditie van internationale rolrijders is Kos nog de enige topstayer van het land. Met alle respect voor de concurrentie. Een vermoeiende autorit brak hem niet op. Een korte nachtrust was genoeg. Een renner in vorm is snel hersteld.
Over dat laatste maakte Willem Fack, gangmaker van Kos, twee uur voor aanvang zich lichtelijk zorgen. Niks aan het handje. Kos stapte fruitig, fris en blakend van gezondheid mét zijn fiets het sportpaleis binnen. Waar hij, na het startschot slechts één aanval nodig had om aan de leiding te komen. Patrick Kos op kop en bleef dat. De enige serieuze bedreiging kwam van Matthé Pronk. 
De laatste na een mooie carrière als wegrenner is beland in de aftrainfase van zijn sportleven. Pronk, wiens trainingsactiviteit bestaat uit ritjes naar zijn werk, was niet helemáál onvoorbereid. De inwoner van Warmenhuizen had als één van de weinigen van het deelnemersveld een paar koersen achter de motor gereden. Dat Matthé, 38 jaar, zijn maatschappelijke carrière voorrang geeft, is logisch. Blijft toch die sluimerende vraag dat als hij wél de tijd had om te trainen het kampioenschap er ongetwijfeld iets anders uit had gezien. Ondanks het gebrul van de motoren was het kampioenschap een saaie vertoning. Niet één renner was in staat om Kos/Fack te bedreigen.
‘Alkmaar’, één van de weinige banen waar het stayeren beoefend wordt, en kan daarom niet genoeg geroemd worden. Maar wél jammer dat behoudzucht en een tikkeltje angst in het Sportpaleis de keukenmeester is. Waarmee bedoelt wordt dat de rol té ver achter de motor staat. Volgens Fack maar ook een vroegere stayerscoryfee als Eric Geserik kan de renner op het Alkmaarse hout gemakkelijk twintig centimeter dichter op de motor zitten. Spektakel gegarandeerd.
Gangmaker Uwe Smit en lid van de organisatie, druk bezig met benzine van zijn motor te vullen, wijst dat meteen van de hand. Te gevaarlijk. Volgens hem vliegen de renners dan de tribune in. Onzin, volgens Geserik, als er hard gereden wordt volgt de schifting vanzelf. De minderen lossen volgens hem toch wel, waarmee de snelheid getemperd wordt.
Ondanks de teneur is er óók dat ene lichtpuntje: Dex Groen, een jonge stayer. Groen, mooie stijl, een stayerstalent, hield heel lang stand en brak ondanks een lekke band zijn ritme niet. Zal met Groen dan toch de victorie in Alkmaar beginnen?
Foto1: Links Patrick Kos passeert Dex Groen. Foto 2: Gangmaker Uwe Smit, Foto 3: Links Willem Fack met Patrick Kos.
Uitslag kampioenschap: 1. Patrick Kos, 2. Matthé Pronk, 3. Dex Groen.
Recente reacties
Ronald Rol op ‘Het is één grote bende’ Jan Quax op Geheimen Jan (van WAAIERS) op Ingestraald Stayer Guillermo Tim… op Stayerslegende overleden Gerard ( Jerry) Some… op Geef ze een hand en je bent je…
