Een fijne sportdag in Scheveningen

Copy of darragonboosOp het strand worden bomschuiten gelost, en in het rulle zand, sjouwende jongens en meiden met manden vol haring richting visafslag. Op de boulevard staat de onvermijdelijke stumper, – type  Kniertje –  de horizon af te turen naar schepen ‘op zee gebleven’, en op dat zelfde moment laat in het Kurhaus de bourgeoisie en de nouveau riche zich de champagne goed smaken. En het volk? Die zitten op de tribunes van de Scheveningse Wielerbaan. Zomaar een zaterdag in mei 1913, waar een koers  achter zware motoren gaat beginnen.
Wat een leuke simpele stayerskoers had moeten worden, zo een die een dag later al weer vergeten was, blijft heel lang in het collectieve geheugen hangen. Aan het programma heeft het niet gelegen. De baandirectie had daarvoor flink de beurs opengetrokken. Vier renners waaronder een voormalige wereldkampioen, een werelduurrecordhouder, een Berlijnse semitopper en een aankomende ster uit Amsterdam, prijken op de affiches.  Als noviteit is er iets aardigs bedacht. Er wordt anders gestart dan gebruikelijk. En dát hadden ze nou niét moeten doen.  Staan de renners voorheen achter elkaar te wachten op het startschot, nu staat de Parijzenaar Louis Darragon, Frits Bauer, Paul Nettelbeck twee jongens uit Berlijn, en Piet van Nek  schouder aan schouder. Direct na de start vliegt de vlam in de pan, om maar even in vistermen te blijven. Bij het aanpikken van de motor stuurt Van Nek té veel naar rechts. Wat nu een domino-effect genoemd wordt, gebeurd een eeuw geleden in Scheveningen. Door Van Neks manoeuvre moet niet alleen Darragon uitwijken maar ook de aanstormende gangmaker Willy Porte. Copy of nettelbeck
Willy’s motor verwoest de houten reling van ‘den eerste rang’ waarbij het opgepropte publiek over de baan ‘rolde en bolde’ zoals Courant het Nieuws van den Dag zo mooi formuleert. Alle ingrediënten voor een spannende inferno te makenzijn aanwezig. Wereldrecordhouder Paul Nettelbeck slaat over de kop, Van Nek voelt de motor van Darragon over zijn rug rijden, en Willy Porte vliegt met motor en al in het publiek.
Voor Porte een heuse dejavu. Tijdens zijn vlucht richting tribune moet hij in een splitseconde gedacht hebben aan die stayerskoers in Berlijn, vier jaar eerder. Toen belandde de motortandem met Porte als stuurman ook in het publiek: negen doden. 
Copy of pietjeposenekDat de lijkkoets in Scheveningen niet besteld hoeft te worden was zo’n niet te verklaren mirakel. Er is slechts één zwaargewonde. Volgens de  Courant bleek het slachtoffer ‘een machtig liefhebber van den wielersport’ te zijn. Moet ook wel. De man wordt met een afgescheurde linkerwang van net onder het oog tot aan de kaak in allerijl naar het ziekenhuis vervoerd. Om een uur later met een  ingezwachteld hoofd weer plaats te nemen op de tribune. Dat de koers na een oponthoud uiteindelijk door Berlijner Paul Nettelbeck wordt gewonnen, is aardig voor de statistieken. Luguber is  het feit dat een jaar later Piet van Nek niet ontsnapt aan de maaiende Zeis van hein. Vier jaar na Piet verongelukt Louis Darragon. Enfin, dit is dus een doodgewone fijne stayerskoers op een zaterdag in mei 1913.

Foto 1: Darragon, foto 2: Paul Nettelbeck achter Willy Porte, foto 3: Piet van Nek

Bron: De Courant Nieuws van den Dag jaargang 1913.

Rellen en dellen in Scheveningen

Copy of jim moranEn toen brak de hel los! Gevolgd door een  fikse kloppartij. Plaats van handeling: de  Scheveningse wielerbaan, met de Grote Nat-Butler Prijs, een stayerskoers over drie manches. Met in de hoofdrol Piet van Nek, Jimmy Moran en Bobby Walthour. De twee laatste beruchte, spijkerharde renners uit Amerika. Kerels die niet vies waren van onoirbare praktijken. Walthour en Moran op tournee langs de Europese wielerbanen. Een paar weken voor ‘Scheveningen’ waren ze de publiekstrekkers in Parijs. In de Lichtstad streden de Janken mee om het Winterkampioenschap, een prestigieuze stayerskoers over honderd kilometer. Jimmy Moran, gemene kop, een nachtmerrie als je dochter daarmee thuis kwam, ontsnapte in het Parijse sportpaleis maar net aan de dood, want maakte een verschrikkelijke val.
Maar nu, 28 mei 1912, stonden ze aan de start in Scheveningen. Voor de Janken had de baandirectie een  smak geld uitgetrokken. Piet van Nek mocht voor een grijpstuiver het programma opvullen. Moran en Walthour,  het Haagje was er voor uitgelopen.  De tribunes mudjevol. Het werd een middagje  topsport afgesloten met een potje rellen en dellen met de politie. Wat valt er voor een Haagse sportliefhebber nog meer te wensen?Copy of jimamsterdam
Maar eerst was daar de Grote Nat Butler-Prijs. Dat er  onderlinge afspraken waren is zeker. Piet van Nek, als genoegdoening voor zijn ongetwijfeld lullige startgeld,  moest winnen, goedschiks of kwaadschiks. Een oekaze die door Van Neks gangmaker Käser letterlijk werd opgevat. De eerste manche verliep als het geheime scenario want Amsterdamse Piet won. Dan sluipt de spanning het stadion binnen. Tweede manche. Opgejaagd door Van Nek/Käser,  kijkt gangmaker Lauthier iéts te lang achterom. Met ruim tachtig in het uur klapt zijn motor tegen de balustrade. Motor en gangmakers stuiteren als losse projectielen over het hout. Moran, meerdere keren meegedaan aan de levensgevaarlijke Newyorkse Zesdaagse, weet er nét omheen te vliegen. Na een ingezwachtelde Lauthier weer op de motor geholpen te hebben  begint de finale. Walthour, bijgenaamd de Vliegende Jank, was niet van plan om voor een volle bak af te gaan. Bobby reed iets te hard. Dat was gangmaker Käser, een mof, niet ontgaan. De laatste gaf, in volle snelheid, Walthour een flinke beuk: gezien door het publiek. Na de huldiging van winnaar Van Nek, diende Bobby  bij de jury een protest in. Afgewezen! Wat meteen het startsein was voor een matpartij. De Amerikaan, ‘over de kook’, volgens Het Nieuws van den Dag,  dook direct stompend op de Duitse gangmaker. Het  publiek, getuige van het incident, klom massaal over de hekken, en stak ook een handje uit. Toegesnelde agenten konden met de grootste moeite, want de lange lat, de orde handhaven. 
Copy of parijs1910Uiteindelijk moest Walthour veertig jaar wachten op revanche.  Twee jaar later, in 1914, verongelukte Piet van Nek, 28 jaar, op de baan van Leipzig. Walthour meldde zich in de Grote Stayershemel op  zeventigjarige leeftijd.  
 Foto 1: Jim Moran, Foto 2: Links Van Nek, Moran en Walthour, Foto 3: Winterkampioenschap van Parijs, tweede van links Moran, gevolgd door Walthour.

Bron: De Revue der Sporten jaargangen 1911 en 1912, Het Nieuws van den Dag jaargang 1912.