De pr-machine draaide op volle toeren. Facebook, diverse wielersites én de regionale pers maakten melding van het stayerskampioenschap. Met succes. Het Alkmaars Sportpaleis was vrijwel vol. Meer dan duizend toeschouwers waren getuigen van een boeiend stayerskampioenschap. Met acht renners aan het vertrek. Waar voor outsiders geen plaats was. Patrick Kos en Reinier Honig, waren namelijk de gedoodverfde favorieten.
Een duel. Buigen of barsten. Pokeren achter de zware motor. Wachten wie het eerste ‘ho’ riep. En dan er langs. Of anders de bocht uitvliegen. Reinier Honig, als zesde renner gestart, had meer dan honderdvijftig rondes achter de ontketenende Patrick Kos zitten jagen. Met een achterstand van een halve baanronde kroop Honig centimeter voor centimeter dichterbij. Een fascinerende stayersfinale nam een aanvang. Met de genoemde Kos en Honig in de hoofdrollen.
Dat Patrick Kos van start af sterk de leiding nam, had hij zelf niet verwacht. Kos, afgelopen maanden afscheid genomen als topsporter, werkt nu hele dagen. Getraind wordt er in de avonduren. Of het weekend. Aangeboren talent én zijn topgangmaker Willem Fack, zorgden er voor dat Kos lang uitzicht bleef houden op de titel.
Bij Kos, meervoudig kampioen, en winnaar van de voorgaande trainingskoersen, doofde het kaarsje langzaam. Met een vertrokken kop voelde hij dat Honig er aan zat te komen.
Zelf vond hij dat ‘psychologisch zwaar’.
Met nog een veertigtal rondes te gaan, voltrok het vonnis zich. Honig, achter Jos Pronk, plaatste zijn definitieve aanval. Een mooi duel nam een aanvang. Waarbij beide renners het contact met de motor verloren. Het was Kos die als eerste ‘ho’ schreeuwde naar zijn gangmaker. Honig wist meteen dat de kampioenstrui in de knip zat. De aanval van Honig kwam bijna te laat. Als zesde gestart rekende hij er op, dat de eerste vijf renners, elkaar kapot gingen rijden: wat niet gebeurde. Wat resulteerde in de genoemde spannende finale. Dat de verse kampioen tot het conditionele gaatje ging, zag een visueel gehandicapte. Na de huldiging stond de verse champ strak van de kramp. De derde plek was voor de dappere en talentvolle West-Fries Jeroen Kaldenbach. De laatste hartstochtelijk aangemoedigd door flinke luidruchtige supportersclub.
Foto 1 én 2: Reinier Honig met rechts Jos Pronk.
