Een pionier. Een voorvechter, van de zwarte sportemancipatie. Een voorbeeld voor legio Surinaamse sporters. Want hij was wél de eerste Surinaamse bokskampioen van Nederland Meerdere keren! Ga er maar aan staan om als zwart jochie, in het roomblanke Nederland van de jaren vijftig in de ring te staan. Een geslaagde missie. Nadat Theo Baars in 1966 voor de laatste keer zijn bokshandschoenen uit trok keek hij terug op een redelijk geslaagde bokscarrière, die bestond uit meer vijftig partijen. De rest van zijn lange, en vruchtbare leven besteedde Theo aan zijn gezin maar ook aan zijn liefde voor de bokssport. Theo Baars door iedereen unaniem omschreven als een lieve en vriendelijke man, stierf gisteren op vierentachtig jarige leeftijd.
Lees ook: https://stuyfssportverhalen.com/2016/06/05/begenadigd-stylist-en-een-gentleman/
augustus 31, 2016 at 9:18 pm
nogmaals dank voor je mooie woorden
augustus 22, 2017 at 10:28 pm
Ik zie nu dit overlijdensbericht en kijk met enorm veel plezier én respect terug op de persoon en bokser Theo Baars. Hij was als trainer eigenaar van de sportschool Rob van Orden & Theo Baars Alkmaar niet te raken als wij met hem sparde als wedstrijd ploeg. 50 jaar toen en vol passie en plezier. Ik had een topband met hem en één anekdote blijft mij bij. Als Theo stond te douchen hield hij zijn ogen altijd stijf dicht. En terwijl hij zijn haar stond uit te wassen, spoot ik steeds een nieuwe lading shampoo in zijn kroeshaar haha en hoorde ik hem zeggen:’ ik weet dat jij het doet Beers.. ik weet dat jij het doet😃. Geweldige (sport) man. Rust in vrede.
juni 27, 2018 at 2:15 pm
Boksschool Theo Baars en Rob van Orden: Fantastische tijd: Louter positieve herrinneringen aan Theo. Ik heb veel van hem mogen leren. Geweldige man. R.I.P.