Hij had een ruige vechtstijl. Zoveel is zeker. Want als je dertien keer gediskwalificeerd wordt tijdens een gevecht, is dat een record. Weliswaar een bedenkelijke maar tóch. De man was berucht om zijn smerige trucs. Een elleboog in een oog, of een knietje in het kruis van de tegenstander, de man draaide zijn hand daar niet voor om: dat laatste vaak letterlijk. Of anders beet hij wel in de nek van zijn tegenstander, wat moet kunnen.
‘Mysterious’ Billy Smith, zat nergens mee, en was, volgens de toenmalige pers, ‘de smerigste bokser ooit’. Mike Tyson was daar een brave Heilsoldaat bij. Billy, Canadese profbokser, en levend tijdens de Wild, West in Amerika, had buiten de ring ook een zekere reputatie op te houden, want overleefde drie vuurgevechten in een saloon. Terug naar de Mysterious Billy die eenennegentig keer in de ring stond. Waarvan vierendertig werden gewonnen, met als extraatje, tweeëntwintig door knock out.
Billy, in 1890 prof geworden, sloeg, tijdens zijn negende gevecht in 1892, ene Danny Needham neer en mocht zich de eerste wereldkampioen weltergewicht noemen. Een titel die hij tien jaar hield.
Mysterious Billy Smith, na zijn bokscarrière in Portland uitbater van de saloon ‘The Champion’s Rest’, werd in 2009 postuum opgenomen in de International Boxing Hall of Fame. Waarom dit onbenullige stukje? Omdat het gisteren precies honderdvijfentwintig jaar geleden was dat the Mysterious, tijdens een gevecht in Boston, Tommy Ryan in de zesde ronde het licht deed uitgaan: wat uiteindelijk een klein kerfje veroorzaakte in de bokshistorie. Billy Smith werd zelf zesenzestig jaar.
Met dank aan John Brouwer de Koning en diens merkwaardige database. Bron onder meer Boxrec.
