Het gebeurde tachtig jaar geleden. Maar het drama is er niet minder om. Klaas van Nek junior, Flip Reijnders, en Sam Hoevens, verongelukte dodelijk in september 1934. Zojuist terugkomend van een koers in Leeuwarden, werd hun auto door een trein verpletterd op een onbewaakte spoorovergang in de buurt van Warmenhuizen. Sam Hoevens, net negenentwintig jaar, liet een vrouw en dochtertje Dien achter. 
Sam, begraven op begraafplaats Vredenburg aan de Amsterdamse Haarlemmerweg, kreeg van zijn supporters een prachtig bronzen beeldje op zijn graf. Het graf, behoorde tot één van de weinige sportmonumenten in de hoofdstad. Tussen de graven van Johnny Jordaan, Cor van Hout en Johnny Meier, stond het beeld tachtig jaar te pronken. Tot afgelopen weekend. Koperdieven, zonder enige vorm van respect sloopte het beeld van de sokkel. Barbarisme waar geen woorden voor zijn.
De kleinzoon van Sam Hoevens, Henny Stakenburg is geschokt. Voor hem was het één van de weinige tastbare herinneringen aan zijn opa. Inmiddels is het bericht mét foto van het beeld, door Stuyfssportverhalen op Facebook geplaatst en ontelbare keren gedeeld. De stichting ‘Vrienden van Vredenhof’ looft een beloning van duizend euro uit voor terug bezorging van het beeld. Stuyfssportverhalen doet daar honderd euro bij.
Sportmonumentje ten prooi aan barbarisme
juli 27, 2014 — StuyfssportverhalenWachtend op het eeuwige startschot…
maart 7, 2010 — Stuyfssportverhalen
Willy Alberti en Johnny Jordaan hadden er patent op want niemand kon de Westertoren zo sentimenteel bezingen als het duo. De gemiddelde Jordanees moet iedere dag even een blik werpen op hun geliefde toren.
Zonder de Wester schijnt het leven een uitzichtloos, depressief bestaan te zijn, maar zolang de lepel voor een Jordanees in de brijpot staat treurt hij niet, waar ook een keer een eind aan komt…
Als de ogen definitief dicht gaan mogen ze rusten op begraafplaats Vredenhof aan de Haarlemmerweg, gelegen op een flinke boogscheut van hun geliefde buurt.
En daar liggen ze dan, rij op rij, schouder aan schouder, de omes en tantes, de toffe jongens en meiden. Vredenhof, waar ondeugende buurtjongens als Cor van Hout en Gijs van Dam begraven zijn maar ook Johnny Jordaan én Johnny Meijer.
De laatste was met afstand de beste accordeonspeler ter wereld. IJlie, om maar even een buurtuitdrukking te gebruiken, had Meijer niet. ‘Ik deed maar wat’ staat op zijn steen. Meijer, geestig tot in het graf…
En tussen de eenheidsworst van dezelfde grafstenen opeens een prachtig, totaal vergeten, onbekend wielermonumentje. Boven een eenvoudige marmeren steen staat een bronzen wielrenner al zesenzeventig jaar te wachten op het startschot.
Het is het graf van Sam Hoevens, een beroepsrenner uit de jaren dertig. Op een mistige treinoverweg ergens in Noord-Holland werd Sam uit het leven gerukt. Terugkomend van een koers in Leeuwarden botste de auto van Klaas van Nek, samen met Flip Reijnders en Sam, op een trein met noodlottige afloop voor de drie.
Dat het goed verzorgde graf van Hoevens nog bestaat is een klein wondertje! In Mokum mag je niet langer dan veertig jaar van je rust ‘genieten’ want dan verdwijn je in de knekelput.
Is het monumentale familiegraf van Klaas van Nek uitgeroepen tot beschermd monument dat laatste geldt niet voor Hoevens’ groeve.
Eeuwige roem wacht voor die bestuurder van het Stadsdeel die dat voor elkaar krijgt.
Sam en zijn graf zijn namelijk tastbare geschiedenis, zoiets als de Kroon op de Westertoren…
Recente reacties
Mario op ‘Het is één grote bende’ Joep op ‘Het is één grote bende’ Gangmaker op ‘Het is één grote bende’ Rick op ‘Het is één grote bende’ janquaxJan Quax op ‘Het is één grote bende’
