Willy Alberti en Johnny Jordaan hadden er patent op want niemand kon de Westertoren zo sentimenteel bezingen als het duo. De gemiddelde Jordanees moet iedere dag even een blik werpen op hun geliefde toren.
Zonder de Wester schijnt het leven een uitzichtloos, depressief bestaan te zijn, maar zolang de lepel voor een Jordanees in de brijpot staat treurt hij niet, waar ook een keer een eind aan komt…
Als de ogen definitief dicht gaan mogen ze rusten op begraafplaats Vredenhof aan de Haarlemmerweg, gelegen op een flinke boogscheut van hun geliefde buurt.
En daar liggen ze dan, rij op rij, schouder aan schouder, de omes en tantes, de toffe jongens en meiden. Vredenhof, waar ondeugende buurtjongens als Cor van Hout en Gijs van Dam begraven zijn maar ook Johnny Jordaan én Johnny Meijer.
De laatste was met afstand de beste accordeonspeler ter wereld. IJlie, om maar even een buurtuitdrukking te gebruiken, had Meijer niet. ‘Ik deed maar wat’ staat op zijn steen. Meijer, geestig tot in het graf…
En tussen de eenheidsworst van dezelfde grafstenen opeens een prachtig, totaal vergeten, onbekend wielermonumentje. Boven een eenvoudige marmeren steen staat een bronzen wielrenner al zesenzeventig jaar te wachten op het startschot.
Het is het graf van Sam Hoevens, een beroepsrenner uit de jaren dertig. Op een mistige treinoverweg ergens in Noord-Holland werd Sam uit het leven gerukt. Terugkomend van een koers in Leeuwarden botste de auto van Klaas van Nek, samen met Flip Reijnders en Sam, op een trein met noodlottige afloop voor de drie.
Dat het goed verzorgde graf van Hoevens nog bestaat is een klein wondertje! In Mokum mag je niet langer dan veertig jaar van je rust ‘genieten’ want dan verdwijn je in de knekelput.
Is het monumentale familiegraf van Klaas van Nek uitgeroepen tot beschermd monument dat laatste geldt niet voor Hoevens’ groeve.
Eeuwige roem wacht voor die bestuurder van het Stadsdeel die dat voor elkaar krijgt.
Sam en zijn graf zijn namelijk tastbare geschiedenis, zoiets als de Kroon op de Westertoren…
maart 7, 2010 at 2:07 pm
Prachtig beschreven André.
maart 7, 2010 at 4:37 pm
Dat ongeluk met Sam Hoevens gebeurde op een boogschot
van het huit waar ik nu woon. De ouderen weten het nog
precies. Wat een wonder dat dat graf nog intact is, houen
zo. Goed gedaab André!
maart 7, 2010 at 7:13 pm
André jou artikel staat bij ons op de site ik bedoel het hele verhaal waar en wanneer Sam verongelukte in op de Alkmaarse Wielerbaan de vlag halfstok hing ! Ik fiets er regelmatig langs en soms denk dan wel eens aan dit voorval. Heb je ooit wel eens met zijn nazaten contact gezocht want op de steen staat pappie… dus ? Wim Eyle woont er ook hemelsbreed een stukkie vandaan…. Ach het is geschiedenis maar wel mooi onder de aandacht gebracht Dré …. je bent goud waard voor velen Stuyf….
Bedankt…. gr. Rob.
http://www.bf-one.com/index.php?option=com_content&view=article&id=791:stuyfs&catid=54:dre&Itemid=85
maart 7, 2010 at 7:20 pm
…Sam was de ‘pappie’ van dochtertje Dientje. En de laatste was later getrouwd met gangmaker Joop Stakenburg. Ook Joop kwam om bij een auto-ongeluk…
juni 8, 2012 at 12:22 am
ik ben de kleinzoon van Sam Hoevens, hoewel ik heb nooit heb gekend, want ik ben in 1962 geboren, terwijl hij in 1934 verongelukte. Hij was dus de pappie, zoals op het monumentje staat, van mijn moeder.
Henny Stakenburg