Vijftig jaar stond de fiets in een berging verscholen. Onder een dikke laag stof en vuil, met platte tubes én het stuur omhoog werd hij ontdekt door Stuyfssportverhalen. Volgens hedendaagse maatstaven is het een hopeloos, ouwerwets, gedateerd geval. Maar bij sporthistorici doet het het hart op hol slaan. Aan de racefiets van het merk ‘Nieuwenhoff’, kleeft namelijk een stukje onvervalste Amsterdamse wielergeschiedenis. Het is de koersfiets van tourlegende Hein van Breenen, zoon van een groentenman en geboren en getogen in de Nieuwmarktbuurt. Voor de niet kenners: begin jaren vijftig was Van Breenen dé meesterknecht van Wim van Est en Wout Wagtmans, en reed meerdere keren de Tour de France.
Oudere buurtbewoners kunnen het zich nog wel herinneren dat Hein, na zo’n Tour, gehuldigd werd, voor de groentenzaak van zijn ouders, in ‘zijn’ Korte Koningsstraat. Hoewel in Frankrijk actief op een fiets van het merk Locomotief, want sponsor, koerste Hein het liefst op zijn Nieuwenhoff, gebouwd in de Tweede Boomdwarstraat, hartje Jordaan.
Framebouwer Jan Nieuwenhoff had, in tegenstelling tot concurrent RIH-Sport, vlak om de hoek gevestigd, maar twee bekende renners op zijn merk rijden: Henk Faanhof en Van Breenen. En dat mocht iedereen weten. Nadat Faanhof, óp een Nieuwenhoff, in 1949 de wereldtitel op de weg greep, voorzag Ome Jan, zoals hij genoemd werd, zijn fietsen met de kreet ‘Type Wereldkampioen’. En Van Breenen’s Franse avonturen verschenen ook de Reynoldsbuizen. Hein van Breenen, prof van 1952 tot 1962, verkocht, na beëindigen van zijn loopbaan, de fiets aan buurman én vriend Ab Frantz.
Nadat Ab, 84 jaar, scherp van lijf en geest, een aantal jaren op zijn racefiets gereden had, verdween het karretje in de berging. Frantz, heeft Hein diens hele leven meegemaakt. Was zijn supporter, stond vooraan bij de huldigingen, ging met hem mee naar de koers en was erbij toen Van Breenen in 1990, een, later fatale, hartaanval kreeg.
Hein van Breenen, zestig jaar geworden én Jan Nieuwenhoff, gestorven in 1964, zijn geschiedenis maar dé fiets is er nog. Als het vuil weg geveegd is komt ongeschonden lak te voorschijn. De fiets, afgemonteerd met toenmalig high-tech materiaal waaronder het allereerste spieloos trapstel gemaakt door Stronglight, is een stoffelijk relikwie van een rijk Amsterdams fietsverleden.
januari 18, 2011 at 8:54 pm
Hai André,
Ik ken hem van verhalen uit de Jordaan als “Tarzan”;
wellicht heb je nog een mooi verhaal over zijn koersverleden?
september 19, 2012 at 6:55 am
Toen de ploeg van Hein gesponsord door LOCOMOTIEF een keer de Tour ging doen, werd een lied opgenomen, de renners zongen. Hein stotterde een beetje, en kreeg de opdracht om na het refrein “TUUT-TUUT” te zingen. De opname startte, het refrein werd gezongen, en op dat moment wees de producer naar Hein. T-T-T-T- “tyfus, te loaat”.. Dus het moest over. Het refrein wordt gezongen, de producer wijst naar Hein: “T-T-T-Tyfus, wéér te loaat”..
januari 12, 2014 at 10:37 am
[…] over de geschiedenis van deze fiets is te lezen bij Stuyfs sportverhalen, waar je ook meer informatie vindt inclusief een filmpje vindt waarin Hein het peloton […]
september 28, 2018 at 5:08 pm
De JNA koersfiets van Hein hangt nu bij DE DRIEMEREN Race Specialist in Purmerend
Te zien op de op de expositie De Tour de France van 1953 (met DVD beelden)
Ook de Locomotief van Jan Nolten en de RIH van Gerrie Kneteman zijn te bewonderen
Google voor meer informatie De Drie Meren retro en oldtimer fietsen
Openingstijden op zaterdag van 11.00 tot 17.00 uur
Kaasmarkt 11 (boven Bakker Bart)
Purmerend