Stuyfssportverhalen

De belangrijkste personen? De bobo’s natuurlijk, een publiciteitsgeil mensensoort, dat van alle tijden is.  Op de Antwerpse Zurenborgbaan was dat niet anders. De Zurenborgbaan, vierhonderd meter lengte, waar stayers lekker hard konden rossen, waarbij de rol roodgloeiend stond. Ook op die zondag ergens in mei 1905, met een stayerskoers op het programma. Maar eerst poseren voor de fotograaf van dienst. Voor de aanwezige bobo’s hét sein, om schaamteloos strak in de lens van de camera te loeren.

Tsja, bobo’s waar schrijver dezes, tijdens diens zéér bescheiden wielercarrière, ook mee te maken had. Dat waren rancuneuze sujetten, gehuld in een blauwe blazer mét KNWU-embleem op de borst. Zoals Bram K. met z’n handlanger Jan S., een bij de renners berucht koppel, met sadistische trekjes. Vooral die Jan S. een klein kogelrond kereltje, wiens machtswellust geen grenzen kende. Ooit werd deze blogger uit een criterium  gehaald, wegens het ongeoorloofd dragen van een reclame-uiting. Een gênante vertoning, wat gepaard ging met het omroepen van je naam. Het vergrijp? Een minuscuul reclamestickertje, van het bananenmarkt Chiquita opgeplakt op z’n helm. De vernedering was dan nog niet voorbij. Als renner diende je dan te vervoegen, bij de zogenaamde jurywagen. Waar die Jan S., met een blik vol walging op je neerkeek. Jan S. valse oogjes, diep weg gezonken in vette, gelige oogkassen, genoot daar duidelijk van.  

Enfin, deze column gaat over de prachtige foto, gemaakt op de Zurenborgbaan waar renners Paul Guignard, George Sèrés én lokale favoriet Jan Olieslagers, duidelijk misprijzend het tafereeltje bekeken. En wat de uitslag van die koers was? Onbekend. Wat wél bekend is, dat gangmaker Devilly, –  op de foto Guignard vasthoudend – in het Parijs van 1919, onvoorzichtig de weg overstak. Een buitenkansje dat die ene Parijse taxichauffeur, zich niet liet ontnemen. Op de koude kasseien van een Parijse straat blies Devilly, zijn laatste adem uit.