De hel zal die dag ongetwijfeld vol zijn geweest, want een normaal mens overleefde zo’n val niet. Georges Sérès wél. Die bewuste dag in de zomer van 1909, was het geluk mét George. Zo’n dag dat niets verkeerd kan gaan. Georges Sérès, beroepsstayer en gegangmaakt door Werner Kruger een dikke Duitser, achter wiens pronte kont het goed toeven was. En nee, dit is geen homo-erotisch stukje, maar zo’n verrekte column over die malle stayers uit de oudheid van de sport. Die idioten die vrijwel dagelijks aan de pokertafel van het leven, hun lijf en leden inzetten.
Zoals George. Die tijdens die eerder genoemde stayerskoers op de wielerbaan van het Parijse Parc des Princes, een klapband kreeg. George stuiterend over het beton, mankeerde vrijwel niets. Wel gebutst en met een knallende koppijn, werd Krugers poulain van de baan geschraapt, en volgens de heersende mores naar het middenterrein gesleurd.
George Sérès een middelmatige Franse stayer, met op z’n erelijst het Europees kampioenschap, een paar nationale titels en die ene wereldtitel behaald in 1920. Een eeuw later hangt over die wereldtitel een raar luchtje. Eerst even vertellen dat George op de Duitse wielerbanen – waar de jongens van de kerels werden gescheiden – niet zó vaak in actie was. George schraapte z’n geld bij elkaar, op de talrijke Franse wielerpistes.
Sérès een man met doorzettingsvermogen, tilde zijn stayercarrière over de Eerste Wereldoorlog heen, om op drieëndertig jarige leeftijd in 1920 onverwacht wereldkampioen te worden. En daar zit nou nét de kneep. Want als je denkt dat George toch wel wat in z’n mars had, is daar het wielerblad Orgaan–Rijwiel-en Motor jaargang 1920, uitgegeven door George Hoogenkamp.
In deze jaargang, wordt Sérès ontmaskerd. Tijdens dat genoemde kampioenschap, zat Georgie in de slag t met gedoodverfd titelfavoriet Victor Linart. Sérès had zijn titel gekocht, en daarmee de gokkers massaal misleid. Tenminste, volgens de ouwe Hoogenkamp, een man met een scherp oog en vileine pen. Hoogenkamp’s achterdocht werd gewekt, toen hij Linart tijdens de koers opzichtig en theatraal naar zijn zij zag grijpen, om vervolgens niet meer aan te dringen naar de eerste plek waar Sérès zich had genesteld. Ach, wat maakt het ook uit. En buiten dat, staat er niet in de bijbel geschreven dat ‘de stayer die zonder zonde zijt, de eerste steen werpt’? Het is maar dat U dát weet…
Bron: onder mee Orgaan-Rijwiel-en Motor, jaargang 1920, La Vie au Grand Air jaargang 1909.
Geef een reactie