Kees heeft het liefst vrouwen voor zijn ezel. Een schildersezel wel te verstaan. Dat schilder Kees van Dongen een vrouwenliefhebber is, is duidelijk. Maar dan wel van het aantrekkelijke jonge soort en het liefst naakt. Voor Kees is de vrouw ‘het mooiste landschap’, vooral in de ‘Eva uitvoering’. Tsja, zo kun je het ook bekijken…
In Parijs hebben de meiden geen preutse, calvinistische vooroordelen, en dwarrelen onbekommerd en onbeschaamd uit de kleren: Kees mét kwast en palet in de aanslag. Dat Kees van Dongen begin twintigste eeuw Nederland voor gezien houd en afreist naar de Lichtstad zal wel een van dé redenen zijn. Enfin Kees haalt in Parijs zijn erotische hart op, met ongetwijfeld als hoogtepunt in de fifties toen Brigit Bardot voor zijn ezel stond. Of Kees daar erotische dromen van over had gehouden is niet duidelijk. Even een economisch feitje: tien jaar geleden brengt Kees’ schilderij ‘De Zigeunerin’ bij Christie in Londen acht miljoen euro op. Tot zover Kees van Dongen en de naakte meiden. Want Kees’ inspiratie ligt ook elders. Zoals bij het boksen.
Hoogstwaarschijnlijk in 1914 schildert hij bijgaande schilderij van twee sparrende boksers. Waarvan de rechtse pugilist ene Arthur Cravan is, een interessant figuur. Cravan een bokser van niks, bezit andere kwaliteiten. De man is schrijver, dichter, kunstenaar, én provocateur van kunst. Cravan geeft daar provocerende, anarchistische lezingen over, die vaak ontaard in dronken vechtpartijen.
Om dienstplicht te ontlopen vlucht hij in 1914 uit Parijs. Tijdens een tussenstop in Barcelona ergens in april 1916 daagt Cravan de daar aanwezige voormalige wereldkampioen Jack Johnson uit om geld in te zamelen voor de overtocht naar de Verenigde Staten. Posters vóór de wedstrijd prijzen Cravan aan als Europees kampioen wat niet waar is. Enfin Johnson, die niet wist wie de man is, slaat de Parijse provocateur na zes ronden knock-out. Dat Cravan in 1918 spoorloos in Mexico verdwijnt maakt hem nog geheimzinniger.
Tot zover bovenstaande kapstok. Want schilderijen met sportafbeelding kom je niet snel tegen in galerie of musea. Opmerkelijk daarom dat schilder Eric van Breenen in zijn oeuvre een kleine zijsprong maakt. Wetende dat stayerslegende Piet Dickentman één van de grootste sporthelden van schrijver dezes is, schildert hij bijgaand schilderij. Inmiddels hang Piet in mijn werkkamer, en kijkt mee wat ik schrijf. Geeft een fijn gevoel…
Bron: van Goghmuseum, the Guardian.
