Ben je nooit aan zijn graf geweest, dan ben je geen echte wielerliefhebber. De tocht naar Castellania, een piep klein dorpje hoog weg gestopt in de Apennijnen, is daarom verplichte kost. Beter gezegd een hedendaagse pelgrimstocht. Beschouw het bezoek aan Castallania daarom maar als een boetedoening. Castallania, waar Fausto Coppi, de enige echte campionissimo van de wielersport, geboren werd. En ben je geen wielerliefhebber, dan is een wandeling door Coppi’s geboortedorp evengoed een bizarre, maar fascinerende ervaring.
Wat al begint tijdens de autorit tegen de steile hellingen rondom het dorpje. Kijkend omhoog ontwaar je, opeens en onverwacht, tussen de woeste natuur in, een metershoge actiefoto van Coppi, gemonteerd op een vijf meter hoog electragebouw. Castelania, waar geen blinde muur van een gebouw noch schuur zijn te vinden. Deze zijn allemaal voorzien van foto’s, type billboard, van de kampioen zelf. Met als bizar hoogtepunt het kolossale, pompeuze praalgraf, waar ook Coppi’s broer Serge in mag rusten. Naast het graf een kapelletje zonder Roomse parafernalia, maar tjokvol relikwieën uit de wielergeschiedenis.
Fausto Coppi was natuurlijk geen heilige. De man was op dopegebied een trendsetter. En van zijn turbulente liefdesleven zijn genoeg verhalen over geschreven. Misschien dat hij daarom, ten onrechte, nu een cultheld is. Dáárom staat deze blog, even bij stil dat vandaag 15 september, het honderd jaar geleden was, dat deze kleurrijke, grote kampioen werd geboren.
Foto: Op 22 september 1947, verpletterde Fausto Coppi, tijdens de Grand Prix de Nations, een monsterlijke tijdrit over 140 kilometer, de concurentie, in een tijd van ruim drieënhalf uur. Dat Emile Idéé, tweede werd op ruim acht minuten is ter kennisgeving.
