Puntige beha’s

Het heeft de storm van mijn jeugd overleeft, en is al zestig jaar  in m’n bezit. Een wonder op zicht. De ESSO-voetbalplaten, uitgegeven in 1958 door de gelijknamige oliemaatschappij. Negenenveertig kleurenfoto’s, afgedrukt op groot formaat, van elftallen uit het toenmalige betaalde voetbal:  bij elkaar gehouden in grote enveloppen.  Clubs met obscure namen als Rigtersbleek, NOAD, Stormvogels, Volewijckers en meer. Verenigingen, allang opgelost in de geschiedenis. Kleurige platen, negenentwintig centimeter breed,  geschoten  in knusse stadionnetjes, waarmee duizenden jongenskamers werden behangen.
Foto’s  met elf knoestige kerels, – uitgeschoren nekken, betonnen scheenbeschermers, – die  voor een handvol knaken,  de eer van het dorp of stadswijk verdedigde.  Fanatiek  aangemoedigd door mannen met  alpinopetten en  stompjes sigaren tussen de lippen.  Voetballers getraind door een lokale feldwebel, die zijn jongens in de koude avonduren liet opdraven. Op de houten tribunes geen rellende malligheid. De enige die regelmaat over de schreef ging, waren de keepers van dienst. Kerels met een geduchte reputatie. Die bij hoge voorzetten stompend naar de bal gingen, en daarbij ‘per ongeluk’ het hoofd van de gevaarlijkste tegenstander raakte. De VAR was nog ver weg… Of er met een systeem gespeeld werd? Ja, met een ‘stopperspil’, die, als het hem uitkwam, je rücksichtlos het ziekenhuis in schopte.  Enfin, de avonturen van Kick Wilstra waren nooit ver weg…
Dat was dus 1959, decennium met radio Luxemburg,  meiden met angoratruitjes en puntige beha’s, zittend achterop de brommer. Waarbij de enige zorg was dat er genoeg brillantine in je haar had. De fifties met zondagsmiddag, op de buizenradio  Frits van Turenhout, die met sonore stem, alsof er zojuist een wereldoorlog was uitgebroken,  de voetbaluitslagen voorlas. Fijne tijden voor schrijver dezes, die daarom z’n Esso-voetbalplaten koestert als laatste tastbare icoon.

Foto: Stormvogels uit IJmuiden met zittend, tweede van rechts, Henk Groot, de man met de fluwelen techniek, die als enige van al die honderden spelers, echt doorbrak als voetballer. Eerst bij Ajax en later in Oranje.

3 Responses to “Puntige beha’s”

  1. Gerrie Valk Says:

    Hoop geleerd van André.heel wat kilometers gefietst met hem.
    Als je dan met God zat te praten in ze kont zei hij heel denegrerend GAAT HET VENTJE.

  2. Stuyfssportverhalen Says:

    Tsja Gerrie, toen waren wij nog jong. Trouwens met hardlopen was het andersom, kon ik jou alleen maar volgen, en soms niet eens.

  3. Bap van Breenen Says:

    André, De Volewijckers leeft weer!!


Geef een reactie

error: Inhoud is beschermd!
%d bloggers liken dit: