‘Pure Klasse’

Een  doelpunt die het hele land deed ontploffen.  Robin van Persie die, tijdens het wereldkampioenschap in Brazilië, vliegend de bal over de Spaanse keeper Casillas, heen kopte. Waarmee de Rotterdammer zijn plekje innam, in het rijtje, ’mooiste doelpunten ooit’.  Hoewel de herfst van zijn voetbalcarrière is aangebroken, en Van Persie bezig is met  z’n  laatste wedstrijden, schreef auteur Harry Walstra dé biografie over Robin van Persie. Walstra, auteur van meerdere voetbalboeken, had daar geen half werk van gemaakt. In ‘De Pure Klasse van Robin van Persie’ gaat Walstra op zoek naar Van Persie in alle vormen.
Van Persie als jochie, die,  voor zijn moeder boodschappen deed en dribbelend met de bal naar de winkel ging. Waar hij tussen de schappen in de bal, op z’n knieën en voeten  omhoog hield, en speelde vervolgens ook nog de bal tussen de benen van iemand die passeerde. De winkelier tot wanhoop drijvend. Walstra neemt de lezer mee via het armoedige stadionnetje van Excesior, waar Robin zich als klein jochie meldde, via  de Kuip,  naar Highbury, thuishaven van Arsenal.
In Londen komt hij in één elftal te spelen met Dennis Bergkamp, zijn grote held. Voor Bergkamp had Van Persie gigantisch veel respect. Bij  de trainingen kwam de jonge Van Persie ogen te kort. Of zoals Walstra hem citeerde: ‘Alle oefeningen deed hij op honderd procent. Ik vond het gewoon kunst. Hij deed alles zo goed en zo gedreven en had zo’n focus. Ik moest een heel grote stap maken om ook op dat niveau te komen. Vanaf dat moment ben ik elke trainingsoefening honderd procent geconcerteerd gaan doen. Ik wilde zoals Bergkamp zijn’.
Dat laatste is gelukt. Van Persie, in de jungle van het profvoetbal, waar je van je af moet bijten om te overleven,  en op eenentwintig jarige leeftijd, al drie rode kaarten verzamelde, speelde 102 interlands voor Oranje. Mag zich met vijftig doelpunten de Oranje topscorer aller tijden noemen. Werd in de Premier Legue, waar hij na Arsenal ook uitkwam voor Manchester United, tweemaal topscorer van het jaar en eenmaal Speler van het Jaar.
In ‘Pure Klasse’,  een aanraaier voor alle voetbalfans, wordt Van Persie’s  doelpunten en geweldige acties uitgebreid beschreven.

‘De Pure Klasse van Robin van Persie’
Uitgever: Just Publishers BV.
ISBN: 97890 8975 8033.
Paperback, 288 pagina’s.
Prijs: 20,00 euro.

Eerbetoon aan een Generaal

Hij was niet alleen een spijkerharde verdediger maar ook nog eens klein, én roodharig. Meer dan zeshonderd wedstrijden speelde hij voor Leeds United waarbij hij liever zijn tegenstander de tribune inschopte dan zich te laten passeren. Maar na afloop dronk hij wél een pint met ze: haatdragend was Billy Bremner niet. Op vijfenvijftigjarige leeftijd blies Bremner zijn laatste adem uit en vertrok naar het grote voetbalparadijs.  In Leeds zijn ze hem niet vergeten: op Elland Road staat een juichende Billy in brons vereeuwigd!
Of neem Abe Lenstra, op Cruijff na de beste in dit land op kicksen. Kreeg van  buitenlandse topclubs blanco checks waar hij zelf het bedrag op mocht invullen. De Fries verscheurde ze!  Us Abe bleef lekker voor nop in it Heitelan tegen een bal aan schoppen. Hartstikke dom natuurlijk: maar kreeg na zijn verscheiden dan wél een  goedmakertje… . Naast het, naar hem vernoemde stadion, is Abe in een verstilde schijnbeweging gevangen door een beeldhouwer.
Matt Busby, kwam als held uit de Tweede Wereldoorlog en begon als trainer van Manchester United, en werd in 1958 als een van de weinige overlevenden uit een neergestort vliegtuig gehaald waarbij vrijwel zijn hele elftal het leven liet. Na zijn herstel bouwde hij aan een nieuw team die in 1968 de Europa Cup won. Dik in de tachtig jaar overleed Busby.
Na zijn dood, in 1994, kreeg Matt zijn Heilige Graal op Old Trevor waar hij, in brons, mét een bal onder zijn arm, een tikkeltje spottend de supporters bekijkt…
Vooruit nog ééntje, Bobby Moore. Leidde in 1966, als verdediger, het Engelse voetbalteam  naar de wereldtitel. Bobby stierf op drieënvijftigjarige leeftijd. Als dank voor bewezen diensten pronkt zijn standbeeld voor het Wembley Stadion.
Rinus Michels, uitvinder van het ‘totaalvoetbal’, riep het spelletje uit tot oorlog en coachte vervolgens Nederland naar de Europese titel. Maar daarvóór maakte hij Ajax groot. Nadat de Generaal ter hemel trok besloten de Gemeenteraad van Amsterdam én het Stadsdeel Watergraafsmeer/Oost hem postuum te eren. En dat mocht best wat kosten.
Op een bruggetje over een ‘pissloot’, naast het voormalige Stadion De Meer, werd de man die zijn geboortestad  op de wereldvoetbalkaart zette, met een lullig emaillen bordje vereerd.
Zo gaat mijn stad dus met zijn sporthelden om…

error: Inhoud is beschermd!
%d