De Winterspelen van 2014. In de waan van het moment gaat deze blog terug naar de Spelen van 1936 waarbij de wederwaardigheden van een Duitse ‘Ski-Patrouille’, wat nu biathlon is, wordt beschreven. Stuyfssportverhalen zocht de geschiedenis van de jongens van dit team uit. En kwam terecht op de digitale Duitse oorlogskerkhoven.
De signalen waren overduidelijk. En werden niet opgepikt. De opmaat voor de totale Untergang werd namelijk negen jaar eerder ingezet. Gebeurde tijdens de ‘Militair-Ski-Patrouille’, een demonstratiesport op de winterspelen van 1936, én voorloper van het hedendaagse biathlon.
Garmisch-Partenkirchen 1936 dus. Aan de start negen militaire ploegen van vier soldaten. De Duitse formatie gerekruteerd uit de befaamde Alpenjagers Brigade van de Wehrmacht, behoorde tot het neusje van de militaire zalm. Dat een biathleet, strak gekleed in netvliesverscheurende kleuren, en voorzien was van een spacy lichtgewichtgeweer, dat kwam achtenzeventig jaar geleden alleen maar voor in een hallucinerende trip. De jongens van de Alpenjagers streden gewoon in hun militaire kloffie. Op de rug een karabijn. Jaren van Pruisische tucht, dril en training hadden Herbert Leupold, Johann Hieble, Herman Lochbühler en Michael Kirchmann, geestelijk en lichamelijk gehard. 
Al was er een sneeuwstorm of andere helse weerberichten losgebarsten, het had ze geen reet uit gemaakt. Ze gingen dan ook voor de eer van het Vaterland. In de godszalige onwetendheid wat ze zes jaar later in de Siberische hel van het Oostfront stond te wachten, vertrok het kwartet.
De zon scheen uitbundig, ‘maar’ vijf graden onder nul mét perfecte sneeuwomstandigheden. Wat wil een modale Alpenjager nog meer…? Het parkoers van vijfentwintig kilometer met een hoogteverschil van zeshonderd meter grijnsde hen tegemoet. Waar tussen het skilopen werd geschoten op een doel, honderdvijftig meter verder. Als schietschijf fungeerden opgeblazen luchtballonnetjes. Een ballon missen stond voor drie minuten straftijd. Terwijl prinses Juliana met verloofde Bernard in Garmisch aan de lunch zaten, skiede de Duitse formatie regelrecht in een nachtmerrie.
Onder toeziend oog van Reichskriegsminister General Oberst Von Blomberg finishte de Deutsche Ski-Patrouille op een beschamende vijfde plek. Ver achter winnaar Italië. Het had een waarschuwing moeten zijn. Tijdens de Slag bij Stalingrad waren de Russische scherpschutters superieur aan hun tegenstanders.
De nederlaag voor de elite van de Alpenjagers op de Spelen was het voorgeborchte van de hel. Van het kwartet Duitse biatleten overleefde maar twee de oorlog. Johann Hieble, 34 jaar, sneuvelde in het vroege voorjaar van 1945. Herbert Leupold, ook 34 jaar, vertrok op 22 december 1942 in de buurt van Navaginskaya, Oostfront, naar de Grote Soldatenhemel.
Bron: ‘Olympia 1936’, uitgegeven door Cigaretten-Bilderdienst Hamburg, in 1936. De site van Volksbund Kriegsgräberstätten.
Foto 1 en 2: Het Duitse team. Foto 3: De finish van de winnende Italianen.
