Stuyfssportverhalen

Papa wordt oud en de doelen moeten bijgezet worden. Nog niet eens zó lang geleden raasde hij achter een derny naar een nieuw werelduurrecord, wat een schok gaf in het conservatieve wielerwereldje.
Maar ook voor Maas van Beek  tikt de biologische klok genadeloos door. En hij wil nog zo graag. Of was het zich zelf overschatten? De afgelopen vier jaar  trok Van Beek richting Bolivia, Zuid-Amerika om in het Andesgebergte te trainen.  Doel:  de nodige rode bloedlichaampjes  kweken. Malheur en ander ongemak staken een spaak in het wiel, om maar even in het juiste jargon te blijven.  Ook een aanval op zijn eigen wereldrecord op de wielerbaan van Moskou eindigde in mineur.
Ach wat maakt het allemaal uit. Aan zijn Zuid-Amerikaanse avonturen hield hij wél prachtige verhalen aan over. Wat wielerrecords betreft, daar heeft de man een soort latent erotische relatie mee.  Maas van Beek, pragmaticus met een tikkeltje opportunisme, zette gewoon zijn doelen bij. Het werelduurrecord voor veteranen kwam in beeld.
Waarvoor niét in het geheim voor werd getraind. Iedereen mocht zijn schema’s weten. Alles werd door Van Beek op facebook geplaatst. Trainingsresultaten via Strava, vlogen als kippeneieren op luilakmorgen dagelijks voorbij. Aandoenlijk  was de rest van zijn voorbereiding.
Dit keer geen Andesgebergte, maar ieder nacht slapen onder de keukentafel, wat even uitleg behoeft. Geld voor een zogenaamde hogedruktent om de hemoglobinewaarden van zijn bloed omhoog te jassen was er niet. Van Beek, wekenlang geleefd op een dieet van bietensap,  plakte de onderkant van zijn keukentafel met plastic dicht, plaatste daar een zuurstofmachine in en sliep weken onder die tafel.
Gisteravond was het dan zover.
Het uur U. Maas van Beek, die merkwaardige vogel afkomstig van de Bijbelgordel, trok op de wielerbaan van Geleen ten aanval. Rechtstreeks op dat zelfde facebook te zien. Op een monsterversnelling van 75 tanden voor en dertien achter trapte van Beek 39.544 meter  bij elkaar. Waarmee het werelduurrecord voor veteranen met ruim drie kilometer werd scherp gesteld. Een prestatie die niet genoeg kan worden. Maas van Beek is wél vierenzestig jaar. En voor de criticasters op een koersfiets: probeer dat maar eens…!