Stuyfssportverhalen

De val zag hij aankomen. En hij kon geen kant op. Omhoog sturen was zelfmoord. Wat restte was rechtdoor. Evengoed was het onzeker of er een ziekenauto aan te pas kwam. Dat in doodsnood je leven in een splitsecond  aan je voorbij trekt is niet waar. Het was gewoon een kwestie van levensinstinct. Lijfbehoud.  Het nationale stayerskampioenschap afgelopen januari, met Mark Oostendorp op de deelnemerslijst. Mark Oostendorp, hovenier in dagelijks leven en stayer als roeping, was geen favoriet. Maar eiste wél een hoofdrol op. Een bedenkelijke weliswaar, maar toch.
In het Alkmaarse Sportpaleis  knalde Mark, halfweg koers met zeventig kilometer in het uur, tegen een gecrashte motor.  Waar hij uiteindelijk een ontveld been aan overhield. Een godswonder op zich, want de smakkerd  speelde zich af op de stoep van de hel.  Nee, hij heeft daar geen trauma aan over gehouden.  Ook hoefde hij een ‘psych’ geen hand te geven. In een sport waar de teller van de Dood op bijna zeventig staat moet je een realist zijn. Dat accepteer je. Over gevaar hoor je hem niet klagen.  Evengoed ziet hij  De Val, een enkele keer,  in slow motion, voor bij komen. Beeld voor beeld, haarscherp geprojecteerd in zijn geest. Met de bijbehorende lugubere geluiden.
Fijne horror,  mét  patent op een prachtig epos.  Altijd leuk om later aan de kleinkinderen te vertellen, hoe opa als stayer een vreselijke val overleefde. Genoeg geleuterd. Laat Mark zelf zijn verhaal vertellen: ‘Ik werd ingehaald door twee motoren. Ik reed onder in de baan. Boven mij die twee combinaties. Wat er precies gebeurde was mij ontgaan. Wél dat gangmaker Uwe Smit  ten val komt. In een flits zag ik renner  Dex Groen onder een motor terecht komen.  Ik kon geen kant op. Alleen recht uit rijden. En knalde vol op die vallende motor. Het achterwiel van die  gecrashte  motor bleef doorrazen en schraapte het vel van mijn been. Ik was helemaal ontveld en kon een paar weken niet goed lopen’.
Of hij bang was geworden op de stayersfiets?  Hij zal liegen als dat niet waar was. Na een paar weken herstel trainde Oostendorp weer achter de motor.
Héél eng, volgens de hovenier. Gebeurde tijdens de training in het Sportpaleis. In de baan veel beginnende stayers.
Kippenvel op zijn herstelde been, want griezelig met inhalen. Alles went. Ook het beoefenen van een discipline die je als bloedlink kunt bestempelen.  Inmiddels maakt het de man geen moer uit. Oostendorp heeft er gewoon zin in, zit barstensvol moraal. Voor dit winterseizoen kocht hij de hightech stayersfiets van de inmiddels gestopte Raymond Rol.  Een goede investering. In de komende weken rijdt hij waarschijnlijk een aantal koersen op de winterbaan van Berlijn.