Stuyfssportverhalen

11 November, Wapenstilstandsdag. België, Frankrijk, Engeland én Duitsland staat dan even stil bij de waanzin van de Eerste Wereldoorlog, waar meer dan  acht miljoen soldaten achter bleven op de slachtvelden. Onder hen ook Paul Gombault, een jongen barstensvol dromen en afkomstig uit Frankrijk.

Snelheid. Gevaar. Dat soort werk. Het maakte geen moer uit. Zolang het maar spannend was. Van die spanning waarbij haarwortels op het  hoofd gaat knetteren. Paul Gombault had die onbedwingbare  behoefte om regelmatig een kijkje over de randen van zijn aardse bestaan te nemen. Voor jongens als Gombault, met hun rare verslaving, restte dan maar één ding; de wielerbaan. Tijdens de belle époque dé hangplek voor ieder beetje adrenalinejunk. Samen met zijn stayersfietsje meldde Paul zich rond 1905 op de Buffalobaan in Parijs.
Paul, koersend achter een zware motor, bestuurd door gangmaker Darioli. Aan de laatste lag het niet. Darioli, gepunte knevel, gouden horlogeketting op borst, en een ijzeren reputatie op de enge en levensgevaarlijke Duitse wielerbanen, had het snel bekeken. Paul zou nooit de top halen. Ondanks die zekerheid knaagde bij Darioli toch die ene vraag. Want hoe ver hij tijdens de trainingen de gashendel ook opendraaide, Gombault kon de motor blijven volgen. Langzaam daagde het besef dat achter zijn rug een hardfietser actief was. Zo’n jongen uitstekend geschikt om het prestigieuze werelduurrecord aan te vallen. Darioli rook geld. Want de stayer die als eerste mens de honderd kilometer in een uur afraasde, wachtte roem maar vooral een rinkelende kassa.
Het was Guignard, een gnoomachtig kereltje dat in het München van 1907  de aftrap nam door in een uur vijfennegentig kilometer af te razen. Waarmee de jacht werd geopend. De bloedhonden braken uit hun kennel. De deuren van de waanzin opende zich. Alles wat maar een beetje dacht te kunnen stayeren meldde zich op de supersnelle driehonderd meter lange wielerbaan van München. Ook Paul Gombault, eenentwintig jaar. Vijftien juni 1907. Darioli draait nog even de snor omhoog. Met een soepele handomdraai legt hij zijn  huwelijksgereedschap goed. Een korte sprint en de motor komt brullend tot leven. Met honderdzeven kilometer in het uur razen  Darioli en Gombault over de baan. Guignards records op de 20, 30 én veertig kilometer verpulverend wordt bijna geschiedenis geschreven.  Bijna! Maar niet helemaal. Even later ontploft de voorband van Darioli’s motor. De wonderbaan van München, voor Paul Gombault een pad naar roem, veranderd in een boulevard of broken dreams.  Gangmaker én renner worden niet veel later in deplorabele staat van het beton geraapt.
Exit stayerscarrière. Van Gombault werd niets meer vernomen. Tot de Eerste Wereldoorlog los brak. Voor jongens verslaafd aan spanning, een uitgelezen kans. De vroegere stayer werd piloot bij de Franse luchtmacht. Paul Gombault, gemankeerde stayer, een jongen barstensvol gebroken dromen, sneuvelt op 31 juli 1916.   

Foto 2: Het kampioenschap van Frankrijk 1909. Vierde van rechts Paul Gombault. Foto 3: Guignard.
Bron: Revue der Sporten jaargang 1909 en 1916, Nieuws van den Dag jaargang 1907.